About Abohar

ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ ਤੋਂ 32 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਅਤੇ ਮੁਕਤਸਰ ਤੋਂ 56 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ ‘ਤੇ ਸਥਿਤ ਅਬੋਹਰ ਸੜਕ ਮਾਰਗ ਰਾਹੀਂ ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ, ਮੁਕਤਸਰ, ਬਠਿੰਡਾ, ਗੰਗਾਨਗਰ (ਰਾਜਸਥਾਨ), ਹਨੂਮਾਨਗੜ੍ਹ (ਰਾਜਸਥਾਨ) ਅਤੇ ਡਬਵਾਲੀ (ਹਰਿਆਣਾ) ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਉੱਤਰੀ ਰੇਲਵੇ ਦੀ ਹਿੰਦੂਮਲਕੋਟ-ਬਠਿੰਡਾ ਲਾਈਨ ‘ਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਿੰਦੂਮਲਕੋਟ ਤੋਂ 28 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਅਤੇ ਬਠਿੰਡਾ ਤੋਂ 73 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ ‘ਤੇ ਹੈ।

ਅਬੋਹਰ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ 12ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਅਭੇਰਾਜ ਭੱਟੀ ਵੱਲੋਂ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਅਭੇਗੜ੍ਹ ਦੇ ਨਾਂ ‘ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕਾਲ ਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਮਿਸਰ ਦੇ ਯਾਤਰੀ ਇਬਨ ਬਤੂਤਾ ਨੇ ਸੰਨ 1341 ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਮੁਲਤਾਨ ਤੋਂ ਦਿੱਲੀ ਜਾਂਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਇੱਥੇ ਰੁਕਿਆ। ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ ਹਨ, ਜੋ ਕਦੇ ਕਾਫ਼ੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਕਿਲ੍ਹਾ ਕਈ ਸਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਰਾਜਪੂਤ ਰਾਜਾ, ਅਬਰਾਮ ਚੰਦ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਅਨੁਸਾਰ, ਰਾਜਾ ਦੀ ਧੀ, ਜੋ ਕਿ ਪੁੱਤਰ ਨਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ, ਮਰਦ ਦੇ ਵੇਸ ਵਿੱਚ ਸਸਤ੍ਰ ਧਾਰਨ ਕਰਕੇ, ਉਚਾਨ ਦੇ ਸੈਅਦਾਂ ਤੋਂ ਖੋਏ ਘੋੜਿਆਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਸੀ। ਸੈਅਦਾਂ ਨੇ ਸ਼ਾਪ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਇਕ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਧਰਨਾ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ। ਕਹਾਣੀ ਅਨੁਸਾਰ ਸਾਰੇ ਸ਼ਹਿਰਵਾਸੀਆਂ ਸਮੇਤ ਸੈਅਦ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਬਦਦੁਆਵਾਂ ਕਾਰਨ ਮਰ ਗਏ। ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ ਪੰਜ ਪੀਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਹਰ ਸਾਲ ਜੁਲਾਈ-ਅਗਸਤ ਵਿੱਚ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਦਾ ਮੇਲਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਰ ਵੀਰਵਾਰ ਨੂੰ ਲੋਕ ਇੱਥੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।

ਉਨੀਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਅਬੋਹਰ ਬੇਆਬਾਦ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਦਾ ਇਲਾਕਾ ਰੇਤਲਾ ਮੈਦਾਨ ਸੀ। 1828 ਵਿੱਚ ਅਮਰਾ ਸੁਖੇਰਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਬੀਗੜ ਨਜ਼ਦੀਕ ਫ਼ਤਿਹਾਬਾਦ ਤੋਂ ਕੁਝ ਮੁਸਲਮਾਨ ਘੁੰਮੰਤੂ ਇੱਥੇ ਆ ਬਸੇ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਗੁੱਡਾ, ਮਲੌਟ, ਸਲੇਮ ਸ਼ਾਹ, ਤੇ ਗੌਰਡਿਆਣਾ ਵਾਸਤੇ ਅਬੋਹਰ ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਕੁਝ ਹੀ ਵਸਾਵਾਂ ਸਨ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖ ਰਾਜ ਅਪਣਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਵਧਾਉਣ ਲੱਗੇ, ਅਤੇ 1828 ਵਿੱਚ ਸਿੱਖ ਭਾਈ ਕੈਥਲ ਨੇ ਇੱਥੇ ਸਥਾਪਨਾ ਲਈ ਸੁਖੇਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਪਟਾ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ। 1838 ਵਿੱਚ ਅਬੋਹਰ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਰਾਜ ਹੇਠ ਆ ਗਿਆ।

ਅਬੋਹਰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕਪਾਹ ਮਾਰਕਿਟ ਹੈ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ੀ ਉਪਜ ਲਈ ਵੀ ਮਹੱਤਵ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦਾ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਥੇ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਸਟ੍ਰਸ ਫਲਾਂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਸਥਾਨਕ ਫਲ ਖੋਜ ਸਟੇਸ਼ਨ ਸਟਰਸ, ਖਜੂਰ ਅਤੇ ਅੰਗੂਰ ਬਾਰੇ ਖੋਜ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਪੌਦੇ ਵੰਡਦਾ ਹੈ।